عدم استقبال شایسته مدیران از ایده ها ونوآوری های جوانان تلاشگر در پارک علم و فن آوری بخصوص در استان چهار محال و بختیاری ، قابل بررسی و تامل است .
۰
تاریخ انتشارچهارشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۸ - ۱۱:۴۱
کد مطلب : ۴۳۶۳۴
تحلیلی بر سیاست های پارک علم و فناوری/
عدم استقبال مدیران از ایده و نوآوری جوانان قابل تامل است
به گزارش جهانبین نیوز ؛ عدم استقبال شایسته مدیران از ایده ها ونوآوری های جوانان تلاشگر در پارک علم و فن آوری بخصوص در استان چهار محال و بختیاری ، قابل بررسی و تامل است .
گرچه سیاست دولت حمایت از فناوری و ایده های نو است اما تا زمانی که شرایط حصول به آن محیا نشود این سیاست در حد شعار خواهد ماند .
امروزه هر ملتی و هر دولتی چنانچه بخواهد در بازارهای داخلی و خارجی حرفی برای گفتن داشته و از رقبای تجاری و اقتصادی باز نماند بالاجبار باید با علوم و تکنولوژی روز همراه شده واز جدیدترین ایده ها و فناوری ها استقبال نموده و خود مشوق افراد ایده پرداز و نخبگان در تهیه و ارسال ایده های نو و خلاقانه شود.
بی شک کسانی که بخواهند با دیدی سنتی به کسب و کار و تجارت بپردازند سال ها بلکه قرن ها از دیگران عقب خواهند ماند.
مسلما پذیرش چنین نگرش و دیدگاهی مختص کسانی می شود که با علو م دانشگاهی آشنا بوده پویا ، بی پروا در در یافت ایده ها و فناوری نوین مشتاق و ریسک پذیر باشند .
وجود چنین مشخصه ی شخصیتی مسلما نیاز به مدیران جوان و کارآمد را دو چندان می نماید .
مدیرانی که با دید سنتی هنوز بر مسند ریاست هستند با آنکه تجربه های گرانبهایی را در طول سال های عمر اندوخته اند اما اگر این تجربه با نگرش نوین جهانی همراه نشود نمی تواند برای پیشرفت جامعه امروزی به تنهایی مؤثر واقع گردد.
مدیران سالمند ( حتی با داشتن تجربه )و یا مدیران جوان اما بعضا غیر متخصص یا کم سواد ، که بصورت سهمیه ای بکار گمارده شده اند ، بیشتر ملاحظه کار بوده و اغلب ریسک پذیر نیستند .
بنابر این ، وجود این افراد در راس امور پیشرفت در جامعه را ، دچار رخوت و رکود می نماید .
از سوی دیگر موتور باز دارندگی آنان حس تلاش و تکاپو و پویایی را از جوانانی که در زیر دست چنین افرادی محکوم به کارند خواهد گرفت .
شاید بهترین اقدام برای مدیریت درست در یک مجموعه بکارگیری جوانانی است که براساس شایسته گی علمی ونخبگی علمی شاخص شده، و براساس شایسته سالاری به مدیریت یک مجموعه انتخاب می شوند .
چنین افرادی قدر و قیمت علم ودانش روز را بهتر دانسته و مسلما از طرح ها و ایده های نو بهتر استقبال می نمایند.
آنان ریسک پذیر بوده و همین امر سبب می شود تا ، مجموعه ی زیر دست خود را نیز به کار و تلاش دلگرم نموده و موفقیت و پیروزی را برای ارتقای مجموعه فراهم آورند .
شرکت های دانش بنیان یا شرکت های پارک علم و فناوری در جامعه ای با چنین نگرش نو خواهند توانست براساس شرایط روز و نیاز جامعه تاثیر خوبی در بهبود شرایط تولید ی ، خدماتی و بهره وری داشته باشند .
سیاست های دولت نیز در سایه چنین مدیرانی اعمال شده و سبب می شود تا به مقصود و هدف خود برسند .
البته نباید از تجربه افراد نیز غافل شد و بهترین روش این است که در کنار هر مدیر جوان یک مدیر باتجربه با همفکری و همراهی مسیر حرکت را با راهنمایی های مورد نیاز خود (ولی ، نه بازدارندگی ) میسر و سهل گرداند .
انتهای پیام/1020ج
گرچه سیاست دولت حمایت از فناوری و ایده های نو است اما تا زمانی که شرایط حصول به آن محیا نشود این سیاست در حد شعار خواهد ماند .
امروزه هر ملتی و هر دولتی چنانچه بخواهد در بازارهای داخلی و خارجی حرفی برای گفتن داشته و از رقبای تجاری و اقتصادی باز نماند بالاجبار باید با علوم و تکنولوژی روز همراه شده واز جدیدترین ایده ها و فناوری ها استقبال نموده و خود مشوق افراد ایده پرداز و نخبگان در تهیه و ارسال ایده های نو و خلاقانه شود.
بی شک کسانی که بخواهند با دیدی سنتی به کسب و کار و تجارت بپردازند سال ها بلکه قرن ها از دیگران عقب خواهند ماند.
مسلما پذیرش چنین نگرش و دیدگاهی مختص کسانی می شود که با علو م دانشگاهی آشنا بوده پویا ، بی پروا در در یافت ایده ها و فناوری نوین مشتاق و ریسک پذیر باشند .
وجود چنین مشخصه ی شخصیتی مسلما نیاز به مدیران جوان و کارآمد را دو چندان می نماید .
مدیرانی که با دید سنتی هنوز بر مسند ریاست هستند با آنکه تجربه های گرانبهایی را در طول سال های عمر اندوخته اند اما اگر این تجربه با نگرش نوین جهانی همراه نشود نمی تواند برای پیشرفت جامعه امروزی به تنهایی مؤثر واقع گردد.
مدیران سالمند ( حتی با داشتن تجربه )و یا مدیران جوان اما بعضا غیر متخصص یا کم سواد ، که بصورت سهمیه ای بکار گمارده شده اند ، بیشتر ملاحظه کار بوده و اغلب ریسک پذیر نیستند .
بنابر این ، وجود این افراد در راس امور پیشرفت در جامعه را ، دچار رخوت و رکود می نماید .
از سوی دیگر موتور باز دارندگی آنان حس تلاش و تکاپو و پویایی را از جوانانی که در زیر دست چنین افرادی محکوم به کارند خواهد گرفت .
شاید بهترین اقدام برای مدیریت درست در یک مجموعه بکارگیری جوانانی است که براساس شایسته گی علمی ونخبگی علمی شاخص شده، و براساس شایسته سالاری به مدیریت یک مجموعه انتخاب می شوند .
چنین افرادی قدر و قیمت علم ودانش روز را بهتر دانسته و مسلما از طرح ها و ایده های نو بهتر استقبال می نمایند.
آنان ریسک پذیر بوده و همین امر سبب می شود تا ، مجموعه ی زیر دست خود را نیز به کار و تلاش دلگرم نموده و موفقیت و پیروزی را برای ارتقای مجموعه فراهم آورند .
شرکت های دانش بنیان یا شرکت های پارک علم و فناوری در جامعه ای با چنین نگرش نو خواهند توانست براساس شرایط روز و نیاز جامعه تاثیر خوبی در بهبود شرایط تولید ی ، خدماتی و بهره وری داشته باشند .
سیاست های دولت نیز در سایه چنین مدیرانی اعمال شده و سبب می شود تا به مقصود و هدف خود برسند .
البته نباید از تجربه افراد نیز غافل شد و بهترین روش این است که در کنار هر مدیر جوان یک مدیر باتجربه با همفکری و همراهی مسیر حرکت را با راهنمایی های مورد نیاز خود (ولی ، نه بازدارندگی ) میسر و سهل گرداند .
انتهای پیام/1020ج